Delovi Makedonije, odnosno Halkidike, gde je Figulova flota dejstvovala
Gaj Marcije Figul (lat. Gaius Marcius Figulus) je bio rimski vojskovođa i državnik. Bio je konzul 162. i 156. pre Hrista. Za vreme Trećega makedonskoga rata komandovao je 169. pre Hrista mornaricom, ali neuspešno je napadao Tesaloniku, Antigoneju, Toron i Kasandreju. Tokom 156. pre Hrista pokorio je Delmate zauzevši im glavni grad Delminij.
Pretor i komandant mornarice 169. pre Hrista[]
Po prvi put pominje se 169. pre Hrista za vreme Trećega makedonskoga rata, kada je izabran za pretora.[1] Dobio je zapovedništvo nad rimskom mornaricom.[2] U isto vreme njegov rođak Kvint Marcije Filip je izabran za konzula. Gaj Marcije je krenuo zajedno sa svojim rođakom iz Brundizija i plovili su preko Korkire do Aktija.[3] Konzul je kopnenim putem nastavio prema Tesaliji, a Gaj Marcije Figul je uplovio u Korintski zaliv, odakle je kopnenim putem preko Beotije nastavio do flote kod Halkide.[4] Figul se u Tesaliji sastao ponovo sa konzulom i sa njim je dogovorio da Kvint Marcije Filip napadne Makedoniju kopnenim putem, a da Figul istovremeno napadne sa flotom.[5]
Neuspeo napad na Tesaloniku[]
Kvint Marcije Filip je uspeo preko nepristupačnih planina da uđe u južnu Makedoniju, a pošto je uspaničeni Persej napustio Dion Rimljani su bez otpora zauzeli grad. Kada su rimske linije snabdevanja postale isuviše rastegnute morali su da se povlače sve do File. Gaj Marcije Figul je sa rimskom flotom za to vreme napao okolinu Tesalonike.[6] Započeo je i da opseda Tesaloniku, ali Makedonci su katapultima i drugim bacačima kamenja ugrožavali ne samo rimsku pešadiju, koja se iskrcala kraj Tesalonike, nego su počeli da ugrožavaju i flotu.[7] Figul se sa flotom i vojskom povukao do Eneje, a nakon pustošenja teritorije otplovili su do Antigoneje, gde su pljačkali, sve dok ih nije napala jedna makedonska jedinica.[8] Za vreme bega prema brodovima poginulo je 500 rimskih vojnika i isto toliko je zarobljeno.[9] Otplovili su do Palene, gde im se pridružio Eumen II sa svojom flotom od 20 brodova.
Neuspela opsada Kasandreje[]
Zajedno sa Eumenom II Gaj Marcije Figul počeo je da iz dva smera opseda Kasandreju, koja povezuje poluostrvo Pelenu sa ostatkom Halkidike.[10] Grad je pored lokalnoga stanovništva branilo i 2.000 Ilira i 800 Agrijana.[11] Rimska vojska je uspela da prokopa zid, ali Iliri su izveli ispad tokom koga su pobili 600 rimskih vojnika i oterali ih od bedema grada.[12] Pošto nije uspeo u direktnom napadu Gaj Marcije Figul se posvetio opsadnim radovima, ali deset makedonskih galija sa biranom galskom vojskom uspelo je da se pod zaštitom noći probije u Kasandreju.[13] Figul i Eumen su onda odustali od Kasandreje i isto tako neuspešno napali su Toron. Posle toga doplovili su do Demetrijade, ali i od nje su odustali.[14] Deo flote je poslao na zimovanje u Skijatos, a sa ostatkom je otplovio u Orej na Eubeji.
Nevažeći izbor za konzula[]
Bio je izabran za konzula 162. pre Hrista zajedno sa Publijem Kornelijem Scipionom Nasikom Korkulom. Pošto je tokom izbora došlo do verskoga prekršaja haruspici su isticali da je izbor konzula nevažeći, ali Tiberije Grah Stariji, koji je kao konzul prethodne godine sprovodio izbore zanemario je te primedbe. Gaj Marcije Figul je onda otišao u Cisalpinsku Galiju, kao svoju provinciju. Tiberije Grah Stariji je ipak kasnije pred Senatom priznao da je počinjena greška prilikom izbora, pa je Gaj Marcije morao da da ostavku.
Rat protiv Delmata[]
Ponovo je izabran za konzula 156. pre Hrista zajedno sa Lucijem Kornelijem Lentulom Lupom. Figul je dobio zadatak da ratuje protiv Delmata, koji su napadali ilirska plemena, koja su bila u savezu sa Rimom.[15] Delmati su uspeli da pobede Figula i rimsku vojsku oteraju do reke Naro (Neretve).[16] Figul je kasnije uspeo da satera Delmate u njihov glavni grad Delminij.[17] Pošto dobro utvrđeni Delminij nije mogao da osvoji napadao je i zauzeo slabije utvrđene gradove Delmata. Nakon toga napao je Delminij bacajući na njega cepanice natopljene drvetom i smolom. Usled toga veći deo grada bio je zapaljen.[18]
| Prethodi: Tiberije Grah Stariji i Manije Juvencije Talna |
Konzul Rimske Republike zajedno sa P.K.Sciopionom Nasikom Korkulom 162. pre Hrista |
Sledi: zamene Publije Kornelije Lentul i Gnej Domicije Ahenobarb
|
| Prethodi: Sekst Julije Cezar i Lucije Aurelije Orest |
Konzul Rimske Republike zajedno sa Lucijem Kornelijem Lentulom 156. pre Hrista |
Sledi: P.K.Sciopion Nasika Korkul i Marko Klaudije Marcel(3)
|
Literatura[]
Reference[]
- ↑ Livije 43.11
- ↑ Livije 43.15
- ↑ Livije 44.1
- ↑ Livije 44.1
- ↑ Livije 44.2
- ↑ Livije 44.10
- ↑ Livije 44.1
- ↑ Livije 44.1
- ↑ Livije 44.1
- ↑ Livije 44.11
- ↑ Livije 44.11
- ↑ Livije 44.12
- ↑ Livije 44.12
- ↑ Livije 44.11
- ↑ Livije Periohe 47
- ↑ Apijan Ilirski ratovi 11
- ↑ Apijan Ilirski ratovi 11
- ↑ Apijan Ilirski ratovi 11
Napomena:
Ovaj članak može da se prenese ili preradi samo ako se označi da je prenešen ili prerađen sa Istorijske enciklopedije i da je autor Verlor.
Članak je prebačen na
[Srpsku enciklopediju]